Wady serca
Jedną z częściej opisywanych w literaturze wad serca u bassetów są wady przegrody międzykomorowej. Serce zbudowane jest z 2 przedsionków i 2 komór. Jamy te oddzielone są od siebie przegrodami, dzięki temu, w
toku ewolucji doszło do rozdziału krwi zaopatrzonej w tlen od krwi wysyconej dwutlenkiem węgla.
Wady serca dotyczące przegrody, polegają m.in. na niezamknięciu się po urodzeniu otworu międzykomorowego, lub zaistnieniu otworów w innych częściach przegrody. Konsekwencją tego jest mieszanie się krwi pomiędzy komorami. W zależności od tego gdzie konkretnie zlokalizowany jest przeciek - w części mięśniowej przegrody lub w części błoniastej
i jakiej jest wielkości, mamy do czynienia z poważnymi następstwami w funkcjonowaniu układu sercowego i oddechowego.
Jeśli otwór jest niewielkich rozmiarów, zlokalizowany w części mięśniowej przegrody, istnieje szansa, że podczas wzrostu i rozwoju organizmu mniej więcej do drugiego roku życia dojdzie do jego zamknięcia, bez powstania zmian wtórnych.  Większe ubytki niestety pozostają, a co za tym idzie, stanowią powód do przebudowy mięśnia sercowego, powiększenia i przerostu, zmiany ciśnienia, przeciążenia objętościowego płuc i szeregu innych wtórnych zmian.
Wiele psów choruje bezobjawowo aż do powstania zmian wtórnych, kiedy to zaobserwować możemy nietolerancję wysiłkową - niechęć do ruchu, szybkie męczenie się i cechy zastoinowej niewydolności serca-kaszel, zasinienie błon śluzowych. Wada przegrody międzykomorowej dziedziczy się wielogenowo.

Drugą często spotykaną wadą jest zwężenie tętnicy płucnej. Tętnica płucna jest naczyniem wychodzącym z prawej komory serca, przeprowadza ona krew wysyconą dwutlenkiem węgla do płuc, aby tam doszło do utlenowania. Zwężenie może mieć miejsce na kilku poziomach - pod i nad zastawkowym, zastawkowym, asymetrii, pogrubieniu itp .Na skutek tego
zaburzenia dochodzi do przerostu prawej komory i przedsionka, co może prowadzić do niedokrwienia mięśnia sercowego i wynikających z tego powikłań.
Większość psów może przez pierwsze lata życia nie mieć objawów, a kiedy się pojawiają to najczęściej w formie omdleń powysiłkowych, nietolerancji wysiłkowej, duszności, sinicy zastoinowej niewydolności serca.

Aby wykryć ww. wady niezbędne są badania. Na pierwszym miejscu stoi klasyczne i rutynowe badanie kliniczne, tj. przeprowadzenie wywiadu z właścicielem, obejrzenie psa, oraz osłuchanie stetoskopem klatki piersiowej. Dzięki temu z pozoru błahemu badaniu, udaje się wykryć stosunkowo wcześnie wiele wad serca. Lekarz jest w stanie odróżnić
szmery fizjologiczne od patologicznych.
Każdy patologiczny szmer powinien zostać zdiagnozowany USG serca-echo, RTG klatki piersiowej, elektrokardiogram EKG, ewentualnie cewnikowanie serca i angiografia. Robi się to aby mieć pewność czy mamy do
czynienia np. ze szmerem fizjologicznym, który ma miejsce u niektórych osobników w czasie wzrostu i rozwoju, czy jest to już wada, a jeśli tak, to jaka. Daje to szanse na poprawę komfortu życia i jego przedłużenie u zwierząt obciążonych, a w przypadku niektórych wad, możliwość częściowego bądź całkowitego wyleczenia, np. przeprowadzenie zabiegu balonikowania przy zwężeniu tętnicy płucnej. Takie postępowanie pozwoli nam nie tylko pomóc zwierzęciu, aby uniknąć, bądź spowolnić proces zmian wtórnych, ale jest też bardzo cenną informacją dla hodowców i miłośników ras do tego, jak prowadzić i dobierać do rozrodu poszczególne osobniki, aby w przyszłości unikać niepowodzeń w hodowli.

Na zdjęciach pies podczas badania USG serca-Echo, jak widać badanie nie należy do stresujących.

Autor: lek. wet. Izabela Całus  Med-Wet - Gabinet Weterynaryjny