Skręt żołądka
Skręt żołądka to zagrażająca życiu choroba, gdzie liczy się czas, wiedza i rozsądek właściciela psa.
Nie ma jednoznacznych badań, które precyzyjnie określałyby przyczyny skrętu. Ponad wszelką wątpliwość udało się wykryć czynniki, które predysponują do tej choroby.
Podstawowe znaczenie ma wielkość psa, wąska klatka piersiowa. Rasy duże cechuje najwyższe ryzyko powstania skrętu. Psy o masie ciała poniżej 20kg nie chorują.
Bardzo wysokie ryzyko istnieje u psów pochodzących z linii hodowlanych, gdzie skręty występowały (charakterystyczna budowa).
Psy jedzące łapczywie, połykające dużą ilość powietrza są bardziej narażone. Istnieje również związek z występowaniem innych chorób, które poprzedzają skręt np.: powiększenie śledziony, szczelina w przeponie, zwężenie odźwiernika, wypadki, stres.
Psy o pogodnym usposobieniu, "szczęśliwe" mają mniejsze ryzyko skrętu. Związane jest to ze zmienioną motoryką żołądka. Również produkowany w żołądku hormon - gastryna może sprzyjać powstawaniu choroby, ponieważ
spowalnia opróżnianie żołądka i zwiększa napięcie mięśni odźwiernika.

Każdy skręt rozpoczyna się od rozszerzenia żołądka, potem dochodzi do skręcania się go zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Czasem na rozszerzeniu się kończy, lub żołądek może spontanicznie się odkręcić.
Rozwija się najczęściej kilka godzin po karmieniu.
Objawy jakie temu towarzyszą to: niepokój psa, odruchy wymiotne bez oddawania treści, ślinienie się, przyjmowanie pozycji odciążającej tj. uniesienie zadu do góry a kładzenie się na mostku tzw. pozycja "modlącego się psa".

Powiększenie obrysu brzucha, podczas opukiwania charakterystyczny dźwięk stłumionego bębna. Szybki krótki
oddech, blade błony śluzowe.
Podczas trwania skrętu dochodzi do zaciśnięcia naczyń krwionośnych, zmniejszenia pojemności minutowej serca, uszkodzenia ściany żołądka i śledziony. Uszkodzenie tkanek na skutek braku dostępu krwi (brak tlenu
i odżywiania), prowadzi to do martwicy i przechodzenia toksyn z żołądka i jelit do krwiobiegu. Istnieje zagrożenie, że żołądek może pęknąć i wtedy na pomoc jest już za późno.
Konsekwencje tych procesów mają wpływ na cały organizm i nawet jeśli uda się uratować psa, to może dojść do uszkodzenia wielu narządów-nerek, serca, co może prowadzić do nieodwracalnych skutków.
Psy ras należących do grupy podwyższonego ryzyka powinny być karmione ca najmniej 2 razy dziennie, najlepiej karmą mokrą, miska z pokarmem powinna stać na podłodze. Bezpośrednio po karmieniu i przez ok 1-2
godziny ograniczamy aktywność fizyczną. Należy unikać stresu.
Dla właścicieli
Jeśli u swojego psa zaobserwujesz opisane powyżej objawy to NIE WOLNO ICH BAGATELIZOWAĆ. Przy skręcie żołądka liczy się czas. Pies powinien być poddany zabiegowi chirurgicznemu jak najszybciej do 6 godzin po
zaobserwowaniu pierwszych objawów, wtedy jego szanse na przeżycie rosną. Po tym czasie, z każdą dodatkową godziną maleje prawdopodobieństwo powodzenia samego zabiegu, jak i leczenia późniejszych powikłań.
Kiedy zaobserwujemy charakterystyczny objaw powiększającego się brzucha można zanim dotrzemy do lekarza dokonać tzw. odbarczenia, tj.w miejscu, gdzie najbardziej słychać podczas opukiwania brzucha dźwięk
stłumionego bębna wbić np. grubą igłę w celu upuszczenia nagromadzonego w żołądku gazu. Ta czynność pozwoli nam zyskać na czasie zanim dotrzemy do najbliższej lecznicy weterynaryjnej i zminimalizować ucisk na naczynia krwionośne, przepone i płuca, co zwiększa szanse na przeżycie naszego psa.

Autor: lek. wet. Izabela Całus  Med-Wet - Gabinet Weterynaryjny , rysunki pochodzą z MWvol.21,nr 183 autor Enke Stuttgart i Matthias Haab, University Zurich